سلام پیرو اطلاع قبلی امروز رفتیم و مراسم رو به سرانجام رسوندیم جاتون خالی یه ختم قرآن و یه زیارت مخصوصه امیر المومنین (ع) تو روز عید غدیرهم چاشنیش کردیم و کلی سوال شرعی و غیر شرعی رو جواب دادیم و اومدیم خونه.
تازه باید بدو بدو بقیه کارامو می کردم تا تو جشن آقایون هم هیچ کم و کسری نباشه . مارو میگی عین فرفره دور خودمون می چرخیدیم و کارا رو راست و ریس می کردیم که یه دفعه صدای زنگ در اومد.
حدس می زنین کی بود.
گزینه 1: چند تا شیر پاک خورده که برای کمک اومده بودن
گزینه 2: پیش قراول آقایان
گزینه 3:همسرم
گزینه 4: همسایه که چیزی می خواست.

شما نظرتون رو کدوم گزینه است. …..
باید به عرضتون برسونم هیچکدام . یه دسته مهمون که به هوای شرکت آقایونشون تو جشن غدیر برای شام تشریف آورده بودن.
بنده هم همون دم در رنگ از رخسارم پرید .کلی کار ریز و درشت داشتم و از یه طرفم باید تدارک شام میدیم نونم تو خونه نداشتیم. هیشکی نبود کمکم کنه و از یه طرفم خدا لعنت کنه اون کسی رو که آشپزخونه اوپن رو بنا کرد، مگه میشه تو این آشپز خونه بین اون همه آقا چیزی پخت.

دلمو زدم به دریا و از یکی از مهمونا خواستم بره نون بگیره . برا خودمون سوپ خامه ای درست کرده بودم کمی ملاطشو زیادتر کردم و … با آشی که از مجلس خانم ها هدیه داده بودن واسه شام در نظر گرفتم. خدا خودش می دونه که اگه امکان داشت دوست داشتم تدارک بهتری می دیدم. حالا از یه طرف هیئت تو راهه از یه طرفم مهمونا شام می خوان منم مونده بودم بین دو ثواب . چاره ای نبود باید تسلیم میشدم. شام رو عقب انداختیم چون دیگه مهمونا اومدن و مراسم شروع شد.
این ماجرا ادامه داشت اما بقیه اش زیاد به دردتون نمی خوره الغرض اینکه خدای مهربونی ها و مهربون ترین آدم تو این عالم گفته که :
یكی از آداب حضور در میهمانی، با دعوت رفتن است.
شایسته نیست شخصی بدون دعوت صاحب خانه، بویژه در وقت غذا خوردن به خانه او رود. در ادامه آیه ۵۳ سوره احزاب می خوانیم: «ولكن إذا دعیتم فادخلوا؛ ولی هنگامی كه دعوت شدید داخل گردید.»

در وصایای پیامبر(صلی الله علیه وآله) به امیر مؤمنان (علیه السلام) می خوانیم: «یا علی ثمانیه ان اهینوا فلایلوموا إلاانفسهم الذاهب الی مائده لم ید ع الیها؛(بحارالانوار، ج،۷۲ ص۴۵۲) یا علی! هشت گروه اند كه اگر به آنها اهانت شد، باید تنها خود را ملامت كنند: یكی از آنها كسی [است] كه بدون دعوت به سر سفره ای می نشیند.»
این مساله، از یك طرف ، احترام به میزبان است و از سوی دیگر اطمینان از این كه مزاحمتی برای میزبان و خانواده او ایجاد نخواهد شد.

امشب که تموم شد مهمونا رو هم بدرقه کردیم و تشریف بردن. ولی … الهی که خستگی به تن هیشکی نمونه و ما یاد بگیریم چطور بریم ، کی بریم،کجا بریم و چیکار کنیم که رفت و آمد ها مایه ی رحمت و برکت بشه نه مایه ی زحمت و خجالت.

نوشته ای از شب پره