سلام بر تو
سلام بر چشمهای همیشه منتظرت
سلام بر گنجشک کوچکی که همیشه بیقرار در فلبت خانه کرده است
سلام بر آغوش خالی ات
سلام بر قاب همیشه خالی چشمانت که از انتظار پر است.
نمی توانم توصیف کنم چطور و چگونه شد که اینگونه کلمه مقدس مادر را تقدس دوباره ای بخشیدی و این چهار حرف همیشه عزیز را عزت دادی.
با دیدن تو میشود تصور کرد که فرزندت را چگونه پرورده ای که این چنین جانش را فدای وطنش می کند و جسمش را آماج بلای دین و مولایش.
هیچ سپاسی را شایستگی این نیست که استواری تو را قدر دان باشد جز شفاعت فرزندت که بالاترین چیزهاست و رضوان الهی.
بر صبر و پایمردی ات  بشارت که رضوان الهی در انتظار توست.

نوشته ای از شب پره